Eksperyment stanowi podstawę nauk przyrodniczych. Dziś jest szczególnie ceniony, ponieważ postęp techniki sprawił, że mamy dokładne narzędzia do pomiaru parametrów doświadczeń. Dzięki tym pomiarom można opisywać przyrodę językiem naukowym i udowodnić, że procesy podlegają określonym prawidłowościom. W konsekwencji łatwiej potrafimy przewidywać i wyjaśniać zjawiska otaczającego nas świata oraz zrozumieć zasady leżące u podstaw takich zdarzeń, jak kwaśne opady, powstawanie tęczy, czy pozornie banalnych czynności, jak jazda na rowerze, czy parzenie kawy.
Eksperymentujemy od najmłodszych lat. W ten sposób uczymy się chodzić, jeść, pisać. Dzięki żmudnym ćwiczeniom nabieramy w tych działaniach doskonałości. Uczymy się, by umieć zbudować dom, konserwować żywność i rozwiązywać zadania, jakich dostarcza nam życie codzienne. Nie każdemu, mimo ukończenia szkół udaje się posiąść taką umiejętność, bo większość nie przywykła do krytycznego patrzenia. A przecież właśnie doświadczenie, nawet to najprostsze, pomaga poznawać i rozumieć otaczający świat, jak również formułować pytania i znajdować na nie odpowiedzi.
Nauczanie chemii bez udziału eksperymentu staje się procesem nieefektywnym, trudnym, bo od uczącego się wymagamy wiary w prawdziwość poglądów głoszonych przez autora podręcznika, czy wykładowcę. A przecież eksperymentowanie jest drugą naturą człowieka, wciąga i inspiruje.
W czasie wykładu przekonacie się, że chemia jest nauką nie tylko pożyteczną, ale i piękną, a znajomość jej tajników może przydać się w wielu sytuacjach życia codziennego. Zobaczycie trójwymiarowe modele pierwiastków i związków chemicznych. Będziecie też mogli zagrać w chemiczne gry komputerowe. Zadziwią Was strzały z chemicznej armatki, oślepi błysk spalanej waty, ogłuszy ryk chemicznego misia. Zobaczycie tajemniczą zmianę barw i czarodziejskie sztuczki. Każde z tych doświadczeń może być kanwą do ciekawych rozważań. Żadna książka, komputer czy świetny wykładowca nie zastąpią eksperymentu, chociaż z pewnością mogą poprawić jego odbiór i zrozumienie. Wykład będzie ilustrowany pokazem eksperymentów chemicznych.

Hanna GULIŃSKA jest profesorem w Zakładzie Dydaktyki Chemii, Wydziału Chemii, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jej zainteresowania naukowe związane są z możliwością wykorzystania technologii informacyjnej w kształceniu przyrodniczym. Jest autorem wielu prac naukowych dotyczących strategii multimedialnego kształcenia chemicznego oraz najnowszych podręczników chemii, których integralnym elementem są płyty CD-ROM zawierające filmy, animacje, symulacje ilustrujące przebieg procesów chemicznych, dynamiczne i trójwymiarowe modele oraz zadania problemowe i gry edukacyjne.